Het kabinet-Johnson I was de uitvoerende macht van de Britse overheid van 24 juli tot 16 december 2019. Het kabinet werd gevormd door de Conservative Party na het aftreden van premier Theresa May met Boris Johnson de nieuwe partijleider van de Conservative Party als haar opvolger als premier.

Johnson erfde van zijn voorgangster een minderheidsregering, die in het Lagerhuis gesteund werd door de Noord-Ierse DUP. De Britse politiek werd tijdens Johnsons eerste premierschap geheel gedomineerd door de behandeling van het Brexit-proces, die tot een parlementaire impasse leidde. In september 2019 werden 21 conservatieve parlementariërs uit de fractie gezet, waardoor de werkbare meerderheid van het kabinet verloren ging. Op 31 oktober 2019 wist Johnson steun te krijgen voor het uitschrijven van nieuwe verkiezingen, die op 12 december 2019 plaatsvonden. De Conservatieve Partij wist een meerderheid te veroveren, wat leidde tot het vormen van het kabinet-Johnson II.

Het kabinet-Johnson II was het kabinet van het Verenigd Koninkrijk dat werd geleid door premier Boris Johnson. Het kwam tot stand op 13 december 2019 nadat de Conservatieve Partij een dag eerder bij de algemene verkiezingen van 2019 in het Lagerhuis een meerderheid van tachtig zetels behaalde.

Wat betreft de functieverdeling startte het kabinet als een vrijwel ongewijzigde voortzetting van het kabinet-Johnson I. Op 13 februari 2020 wijzigde Johnson de samenstelling van zijn regeringsploeg en trad Sajid Javid na een meningsverschil onverwacht af als minister van Financiën. Bij die gelegenheid verminderde Johnson ook het aantal bewindslieden dat de kabinetsvergadering bijwoonde zonder officieel lid van het kabinet te zijn. Het kabinet-Boris Johnson II werd hierdoor een van de kleinste Britse kabinetten van de afgelopen jaren. Op 15 september 2021 voerde Johnson een tweede herschikking door.